روش‌های اصلی تولید چسب برق

به طور کلی، چسب برق از دو بخش اصلی تشکیل شده است:

  • نوار حامل: این بخش معمولاً از مواد پلیمری مانند پلی‌اتیلن یا پلی‌پروپیلن ساخته می‌شود.
  • لایه چسب: این لایه، وظیفه چسبندگی نوار را بر عهده دارد و از مواد چسبنده مختلفی مانند آکریلیک، رابر و... ساخته می‌شود.

روش‌های تولید چسب برق بر اساس نحوه اعمال لایه چسب بر روی نوار حامل، به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:

1. روش پوشش‌دهی (Coating)

در این روش، لایه چسب به صورت یکنواخت بر روی نوار حامل پوشش داده می‌شود. این روش، رایج‌ترین روش تولید چسب برق است و به دو صورت انجام می‌شود:

  • پوشش‌دهی غوطه‌وری: در این روش، نوار حامل به طور کامل در حمام چسب غوطه‌ور می‌شود.
  • پوشش‌دهی با غلتک: در این روش، لایه چسب با استفاده از یک غلتک آغشته به چسب بر روی نوار حامل اعمال می‌شود.

2. روش لمینیشن (Lamination)

در این روش، لایه چسب به صورت یک فیلم جداگانه تولید شده و سپس بر روی نوار حامل لمینه می‌شود. این روش برای تولید چسب‌های با ضخامت بالا و چسبندگی بسیار قوی استفاده می‌شود.

انواع چسب برق بر اساس روش تولید و ویژگی‌ها

  • چسب برق با روکش اکریلیک: این نوع چسب برق، دارای چسبندگی بالا، مقاومت در برابر حرارت و مواد شیمیایی و انعطاف‌پذیری خوبی است.
  • چسب برق با روکش رابر: این نوع چسب برق، دارای چسبندگی بسیار قوی، مقاومت در برابر آب و رطوبت و خاصیت عایق‌بندی خوبی است.
  • چسب برق با روکش بوتیل: این نوع چسب برق، دارای چسبندگی طولانی مدت، مقاومت در برابر حرارت و مواد شیمیایی و خاصیت آب‌بندی خوبی است.


عوامل مختلفی بر کیفیت چسب برق تاثیرگذار هستند که عبارتند از:

  • نوع مواد اولیه: کیفیت مواد اولیه به کار رفته در تولید چسب برق، به طور مستقیم بر کیفیت و عملکرد آن تاثیر می‌گذارد.
  • ضخامت لایه چسب: ضخامت لایه چسب، بر قدرت چسبندگی و دوام چسب برق تاثیرگذار است.
  • روش تولید: روش تولید، بر یکنواختی پوشش چسب و کیفیت چسبندگی آن تاثیرگذار است.
  • شرایط محیطی تولید: دما، رطوبت و سایر شرایط محیطی، بر کیفیت چسبندگی و خشک شدن چسب تاثیرگذار هستند.